
Ο Φιλοποίμην Φίνος (1908–1977) υπήρξε μια από τις πιο εμβληματικές μορφές του ελληνικού κινηματογράφου, γνωστός ως ο «πατριάρχης» της έβδομης τέχνης στην Ελλάδα. Γεννημένος στην Κάτω Τιθορέα Λοκρίδας, η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στην Αθήνα όταν ήταν ακόμη νήπιο. Ο πατέρας του, αν και γιατρός, είχε κινηματογραφικές αίθουσες στην Αθήνα και την επαρχία, με πιο γνωστή το «Αλκαζάρ», το μεγαλύτερο και σπουδαιότερο θερινό σινεμά της Αθήνας. Εκεί, ο Φιλοποίμην Φίνος δέχθηκε τα πρώτα ερεθίσματα της έβδομης τέχνης και άρχισε να οραματίζεται το μέλλον του στον κινηματογράφο.
Αν και σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες, δεν άσκησε ποτέ το επαγγελματικό του αντικείμενο, καθώς από νεαρή ηλικία επιθυμούσε να ασχοληθεί με τον κινηματογράφο. Το 1939, πουλώντας όλα τα υπάρχοντά του, ίδρυσε τα «Ελληνικά Κινηματογραφικά Στούντιο» στο Καλαμάκι. Το 1942, εν μέσω Κατοχής, ίδρυσε τη Finos Film, γράφοντας την απαρχή μιας νέας εποχής για την έβδομη τέχνη στην Ελλάδα.
Η Finos Film παρήγαγε περισσότερες από 180 ταινίες, πολλές εκ των οποίων συγκαταλέγονται στα αριστουργήματα του ελληνικού κινηματογράφου. Κωμωδίες, κοινωνικά δράματα, μιούζικαλ και ιστορικές παραγωγές έφεραν στις αίθουσες τα μεγαλύτερα ονόματα της εποχής: Βασίλη Λογοθετίδη, Αλίκη Βουγιουκλάκη, Δημήτρη Παπαμιχαήλ, Ντίνο Ηλιόπουλο, Τζένη Καρέζη, Λάμπρο Κωνσταντάρα και άλλους.
Ο Φιλοποίμην Φίνος υπήρξε αδιάφορος για κοσμικές εμφανίσεις, αφοσιωμένος στην έβδομη τέχνη, ανεξάρτητος χωρίς να απαιτήσει κρατικές επιχορηγήσεις και επιχειρηματίας ευφυής που ό,τι κέρδιζε το επένδυε ξανά στη Finos Film, καθιερώνοντας σταρ, σκηνοθέτες και δημιουργούς. Ήταν ερωτευμένος με την έβδομη τέχνη και τη σύζυγό του, τη Τζέλλα, την οποία παντρεύτηκε το 1947 «στο σπίτι της μητέρας του, μουτζουρωμένος και αλαφιασμένος από τη δουλειά».
Το 1970, τιμήθηκε από το ελληνικό κράτος για την αδιάκοπη και ουσιαστική προσφορά του στον ελληνικό κινηματογράφο. Η βράβευση πραγματοποιήθηκε σε μια ξεχωριστή τελετή που διοργάνωσε το Υπουργείο Βιομηχανίας στο ξενοδοχείο King George, στο κέντρο της Αθήνας. Ήταν μια συμβολική αλλά και απολύτως δίκαιη αναγνώριση του έργου ενός ανθρώπου που δεν έμεινε απλώς παραγωγός – αλλά έγινε θεμέλιος λίθος του ποιοτικού εμπορικού κινηματογράφου στη χώρα.
Ο Φιλοποίμην Φίνος πέθανε στην Αθήνα την 26η Ιανουαρίου του 1977. Λίγες μέρες νωρίτερα (12/1) η Finos Film κατέβαζε ρολά, μετά από 34 χρόνια, με την πρώτη προβολή τής τελευταίας ταινίας της «Ο Κυρ-Γιώργης Εκπαιδεύεται». Σ' αυτό το διάστημα ο «πατριάρχης» του ελληνικού σινεμά κατάφερε να ολοκληρώσει 187 ταινίες, δίνοντας οριστική πνοή σ' εκείνο που αποκαλούμε Ελληνικός Κινηματογράφος. Ούτε Νέος, ούτε Παλιός, απλά Ελληνικός – καθότι χωρίς τις ταινίες τού Φίνου δεν θα είχε υπάρξει ούτε ο λεγόμενος «νέος» κινηματογράφος.
Η παρακαταθήκη του Φιλοποίμενα Φίνου παραμένει ζωντανή μέσα από τις ταινίες του, που συνεχίζουν να αγαπιούνται από το κοινό και να αποτελούν σημείο αναφοράς για την ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου.
Θέματα κατηγορίας: Θέματα: Μνημεία |
![]() |
![]() |
![]() |