Άγιος Πέτρος, Σούνιο, Αττική

Κάτω από τον αρχαιολογικό χώρο του Ναού του Ποσειδώνα στο Σούνιο, σε χαμηλότερο επίπεδο της νότιας πλαγιάς του ακρωτηρίου, βρίσκεται το εκκλησάκι του Αγίου Πέτρου. Είναι ένας μικρός ορθογώνιος ναός, κτισμένος με λιθοδομή και επιχρισμένος κατά τόπους, ενταγμένος αρμονικά στο φυσικό τοπίο της περιοχής.

Η θέση του ναού είναι προσεκτικά επιλεγμένη, καθώς βρίσκεται εκτός του κύριου πυρήνα του αρχαιολογικού χώρου, σε σχετικά απομονωμένο σημείο, κοντά σε μικρή φυσική κοιλότητα ανάμεσα στους λόφους. Η πρόσβαση σε αυτόν γίνεται από χωμάτινο μονοπάτι που ξεκινά από τον περιφερειακό δρόμο του αρχαιολογικού χώρου και καταλήγει στον ναΐσκο. Η διαδρομή είναι σύντομη και ήπια, επιτρέποντας την επίσκεψη ακόμα και σε περιόδους με υψηλή τουριστική κίνηση.

Αρχιτεκτονικά, ο ναός είναι μονόχωρος με δίρριχτη στέγη καλυμμένη με κεραμίδια. Η λιτότητα της κατασκευής και η έλλειψη πλούσιων εξωτερικών διακοσμητικών στοιχείων δείχνουν ότι πρόκειται για ναό αγροτικού χαρακτήρα, πιθανόν μεταβυζαντινής περιόδου. Η δυτική του όψη φέρει μικρό τόξο με καμπάνα, χωρίς να υπάρχει ξεχωριστό καμπαναριό. Στον περιβάλλοντα χώρο, διακρίνονται ίχνη παλαιότερων κατασκευών ή πιθανώς βοηθητικών χώρων, χωρίς όμως να έχουν ερευνηθεί συστηματικά.

Η τοποθέτηση του ναού σε τόσο κοντινή απόσταση από το μνημειακό συγκρότημα του αρχαίου ναού του Ποσειδώνα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς δείχνει τη μακροχρόνια σημασία της περιοχής για τη θρησκευτική πρακτική, αν και δεν υπάρχει ένδειξη άμεσης συνέχειας ή αντικατάστασης χρήσης. Το εκκλησάκι λειτουργεί σήμερα κυρίως ως τοπόσημο, καθώς δεν εντάσσεται σε ενεργό ενοριακό κύκλο αν και λειτουργεί περιστασιακά.

Η απλή μορφή του, σε συνδυασμό με τη γεωγραφική του θέση κάτω από το αρχαίο ιερό, συμβάλλει στην εικόνα της ιστορικής διαστρωμάτωσης που χαρακτηρίζει την περιοχή του Σουνίου. Το εκκλησάκι του Αγίου Πέτρου αποτελεί ένα ήσυχο αλλά χαρακτηριστικό παράδειγμα της μεταγενέστερης παρουσίας χριστιανικών λατρευτικών δομών σε χώρους με μακραίωνη λατρευτική παράδοση.