Ο Άγιος Σπυρίδων γεννήθηκε στην Άσσια της Κύπρου κατά τον 3ο αιώνα. Ήταν βοσκός στο επάγγελμα, έγγαμος και πατέρας, ενώ αργότερα χειροτονήθηκε επίσκοπος Τριμυθούντος. Έγινε γνωστός για τη λιτότητα, τη φιλανθρωπία και τα θαύματά του, τα οποία συνέβαλαν σημαντικά στη διάδοση του Χριστιανισμού στην ευρύτερη περιοχή.
Στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια το 325 μ.Χ., ο Άγιος Σπυρίδων υποστήριξε τις θέσεις της Ορθόδοξης Εκκλησίας κατά των Αρειανών, και φέρεται να έκανε ένα συμβολικό θαύμα με ένα κεραμίδι για να εξηγήσει το δόγμα της Αγίας Τριάδας. Μετά τον θάνατό του το 348 μ.Χ., το λείψανό του μεταφέρθηκε στην Κέρκυρα, όπου τιμάται ως πολιούχος και προστάτης από την περίοδο της Ενετοκρατίας έως σήμερα.
Το ιερό λείψανο του Αγίου φυλάσσεται στον Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος στην Κέρκυρα, και κάθε χρόνο πραγματοποιούνται λιτανείες με τη συμμετοχή του εκκλησιαστικού σώματος και των Φιλαρμονικών. Ο Άγιος θεωρείται θαυματουργός και προστάτης των ναυτικών, των φτωχών και των αρρώστων. Η μνήμη του τιμάται στις 12 Δεκεμβρίου, αλλά και την Κυριακή του Θωμά, τη Μεγάλη Παρασκευή και την 11η Αυγούστου, ημερομηνία σωτηρίας της Κέρκυρας από πολιορκία των Οθωμανών.