Το θέατρο αποτελεί μορφή καλλιτεχνικής έκφρασης και πολιτισμικού θεσμού, βασισμένο στην παράσταση ενός δράματος μπροστά σε ζωντανό κοινό. Συνδυάζει λόγο, κίνηση, φωνή, μουσική και εικαστικά στοιχεία, ενώ προϋποθέτει τη συνεργασία δημιουργικών και τεχνικών συντελεστών.
Η καταγωγή του ανάγεται στην αρχαία Ελλάδα, με τη δραματουργία να αναπτύσσεται κυρίως μέσω των τραγωδιών και των κωμωδιών. Η θεατρική τέχνη καλλιεργήθηκε συστηματικά στους Διονυσιακούς αγώνες, με έργα ποιητών όπως ο Αισχύλος, ο Σοφοκλής, ο Ευριπίδης και ο Αριστοφάνης.
Κατά την Αναγέννηση, το θέατρο γνώρισε νέα άνθηση με τη συμβολή συγγραφέων όπως ο Σαίξπηρ, ενώ στον 20ό αιώνα εμφανίστηκαν ρεύματα όπως ο υπαρξισμός, το επαναστατικό θέατρο και το Θέατρο του Παραλόγου.
Η θεατρική πράξη βασίζεται στη συνεργασία του σκηνοθέτη, του δραματουργού, των ηθοποιών, του σκηνογράφου, του φωτιστή και άλλων ειδικοτήτων. Αναπτύσσεται τόσο σε κλειστούς όσο και σε υπαίθριους χώρους, από τις θεατρικές σκηνές των κρατικών θεάτρων έως τις πειραματικές ομάδες και τα φεστιβάλ.
Η μελέτη του θεάτρου περιλαμβάνει πεδία όπως η ιστορία της θεατρικής τέχνης, η υποκριτική, η αισθητική και η κοινωνιολογία του θεάτρου, ενισχύοντας τον διεπιστημονικό του χαρακτήρα.